Ik heb op internet veel nagezocht over de juiste trainingen, veel vragen gesteld aan deelnemers van voorgaande edities van de Alpe d'HuZes en naar eigen inzicht een trainingsschema samengesteld. Billen trainen Over het algemeen zou je verwachten dat met name het trainen van hoogtemeters belangrijk is. Deels is dat waar. Het nadeel in Nederland is dat we nergens beklimmingen van het kaliber Alpe d'Huez hebben. Mijn theorie is (sterker dan wat ik lees/hoor) om ook vooral duurritten te maken. Mijn doel is toch wel een aantal keren die berg op te gaan, het liefst 6 keer en dan zit je een behoorlijke tijd op het zadel. In maart ben ik serieus begonnen met trainen in Spanje met wat langere tochten en hoogtemeters. In april had ik 226 km in de benen tijdens de Mallorca312 en op die mooie 2e Pinksterdag haalde m'n kruisje tijdens de Friese fietselfstedentocht. Dit om zeker te stellen dat die billen van mij in staat zouden zijn toch zo'n 8 – 10 uur te kunnen zitten zonder te veel gedoe. Vaak zie je de top al liggen en dan heb je toch de neiging om zo hard mogelijk te klimmen De 150 km route van de Amstel Gold Race in Limburg leek me ook een prachtige training.
In december 2016 is Iwan, de man van Dorien, op 38-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Hij heeft een therapie ondergaan die gefinancierd is met geld van de Alpe d'HuZes wat voor hem levensverlengend geweest is, waardoor hij nog een korte tijd van zijn jonge gezin heeft mogen genieten. In het afgelopen jaar zijn we naast het trainen ook hartstikke druk geweest met het inzamelen van geld en het bedenken van sponsoractiviteiten. Een ieder die aan het event mee doet, moet er dus ook rekening mee houden dat dit de nodige tijd kost. Speaking of: als er nog iemand zijn/haar bijdrage wil leveren aan het streven naar een wereld zonder kanker, dan mag je gerust doneren. Met al deze semi-wijsheden moet ik het maar doen: donderdag 7 juni sta ik om 4. 30 uur met m'n Sensa Emilia comp aan de voet van de Alpe d'Huez en dan zullen we weten waar dit trainen toe geleid heeft. En misschien neem ik het allemaal ook wel veel te serieus. Daar komen we volgende week dan wel achter. Laten we vooral niet vergeten ervan te genieten en voor Iwan die berg op knallen!